Niewiele osób wie, ale Warszawa ma swoją małą Pragę. Mówimy o dzielnicy, rozłożonej na wschodnim brzegu Wisły. Przez długi czas dzielnica Starej Pragi uchodziła za niebezpieczną, jednak czasy się zmieniły i obszar ten zaczął się rozwijać. Jest to ulubione miejsce turystów i mieszkańców miasta – znajduje się tu wiele muzeów historycznych, galerii i przytulnych sklepików. Ponadto w tym miejscu zachował się także kawałek niesamowitego polskiego folkloru w postaci starożytnych kapliczek. Ukryte są w mało atrakcyjnych na pierwszy rzut oka podwórkach, jednak zawsze miały ogromne znaczenie dla lokalnych mieszkańców. Więcej na warsaw-future.
Okres „narodzin” kapliczek praskich w Warszawie
Pierwsze kaplice w Starej Pradze zaczęły pojawiać się podczas II wojny światowej. Historia pokazuje, że warszawianie zawsze szanowali religię, dlatego pierwsze kościoły i świątynie w mieście powstały już w XVII wieku. W czasie okupacji hitlerowskiej w Warszawie można było odwiedzać świątynie, ale było to niebezpieczne. Religijni mieszczanie nie mogli pozostać bez nabożeństw, dlatego postanowili stawiać kapliczki na swoich podwórkach, a czasem nawet na balkonach domów. Kiedy wojna trwała, warszawianie przychodzili do kaplic, szukając pocieszenia i ukojenia. Kapliczki pełniły rolę swoistego amuletu przed śmiercią i cierpieniem, które panowały wówczas w stolicy.
Najczęściej kapliczki powstawały na podwórkach, gdzie wcześniej mieszkali Żydzi, których niemieccy żołnierze wywieźli do obozów koncentracyjnych. Kapliczki zachowywały pamięć o strasznej tragedii, a także wzbudzały w ludziach wiarę w lepszą przyszłość. Przy nich odbywały się niedzielne nabożeństwa, ceremonie ślubne, chrzciny, a także warszawiacy często przychodzili tu po prostu się pomodlić. Figura Matki Boskiej była dla mieszkańców Warszawy miejscem siły, do którego przychodzili w trudnych chwilach dla Polski i całego świata.
Cechy kaplic w Starej Pradze
W warszawskich podwórkach należących do dzielnicy Stara Praga można znaleźć ponad siedemdziesiąt zabytkowych kapliczek z figurami Matki Boskiej lub krzyżami. Najwięcej z nich znajduje się na ulicach Targowej, Białostockiej i Grochowskiej. W tych podwórkach są one porozrzucane dosłownie na każdym kroku, ale każda z tych kapliczek jest wyjątkowa.
Wszystkie powstały niemal w tym samym okresie, ale różnią się jednak dekoracją i wielkością. Podczas II wojny światowej lokalni mieszkańcy mieli tradycję dbania o autentyczne kapliczki, co utrzymało się do dzisiejszych czasów: warszawianie przynoszą do nich żywe i sztuczne kwiaty, zapalają znicze, a nocą oświetlają aureole figur świętych światłem elektrycznym. Dzięki tym działaniom kapliczki nadal żyją i umacniają wiarę mieszczan.
Kapliczki Starej Pragi stały się swego rodzaju pomnikiem wydarzeń II wojny światowej, wydają się niemymi świadkami zniszczonych losów ludzi. Być może dlatego praskie kapliczki stały się częścią polskiego folkloru. Wiele kapliczek w Warszawie zostało zniszczonych przez okupację hitlerowską, ale świątynie nadal zachowują tradycje, kulturę i historię swoich mieszkańców. To wyjątkowy obiekt polskiej architektury, który zachwyca swoimi prostymi detalami i tajemniczością.
