Wiemy wiele o najsłynniejszych modelach lotniczych, największych samolotach świata i najpotężniejszych myśliwcach. Niewiele jednak słyszymy o ich „twórcach” — projektantach samolotów, którzy dosłownie od zera potrafili zbudować prawdziwe giganty, bez których nie wyobrażamy sobie naszego życia. Czy wiecie, że najsłynniejsi projektanci samolotów na świecie urodzili się w Warszawie? Opowiemy o nich w naszym artykule na warsaw-future.eu.

Konstantin Kalinin — warszawski „ptak”

Konstantin Kalinin, jeden z najsłynniejszych lotników i projektantów samolotów wszech czasów, pochodzi z Warszawy. Konstantin Kalinin urodził się 24 stycznia 1887 roku w stolicy Polski, ale nie mieszkał tam długo. Uczył się w seminarium nauczycielskim, które ukończył w 1904 roku. Paradoksalnie, Konstantin Kalinin nigdy nie marzył o zostaniu lotnikiem, a tym bardziej projektantem samolotów. Karierę zawodową rozpoczął w fabryce jako tokarz.

W 1906 roku Konstantin Kalinin został aresztowany za rozpowszechnianie proklamacji rewolucyjnych. Na szczęście przyszły lotnik dość szybko wydostał się z więzienia. Po powrocie do normalnego życia Konstantin Kalinin rozpoczął pracę jako nauczyciel w prywatnej szkole. Młody nauczyciel marzył o kontynuowaniu studiów, ale jego niezadowalająca reputacja zniszczyła wszystkie jego nadzieje na dalszą edukację. Właśnie dlatego Konstantin Kalinin postanowił rozpocząć karierę wojskową.

Kariera wojskowa i pierwsze doświadczenia lotnicze Kalinina

W 1908 roku Konstantin Kalinin wstąpił do 184 Warszawskiego Pułku Piechoty, gdzie miał okazję przygotować się do szkoły wojskowej. W latach 1909-1912 Konstantin Kalinin studiował w Szkole Wojskowej w Odessie, gdzie zdobył solidne podstawy do kariery wojskowej.

W latach 1915-1916 Konstantin Kalinin brał udział w działaniach wojennych na froncie. Został za to odznaczony Orderami Stanisława, Anny i Włodzimierza.

Konstantin Kalinin rozpoczął karierę w lotnictwie w 1916 roku, kiedy ukończył szkołę lotniczą w Gatczynie. Konstantin Kalinin otrzymał dyplom pilota wojskowego, który pozwolił mu objąć stanowisko dowódcy oddziału lotniczego w 1917 roku.

W latach 1918-1919 Konstantin Kalinin służył w lotnictwie Armii Czynnej Ukraińskiej Republiki Ludowej. 

Marzenia Kalinina o kontynuowaniu studiów zaczęły się spełniać wraz z jego służbą w lotnictwie: został przyjęty na drugi rok Moskiewskiego Instytutu Lotnictwa Czerwonej Floty. W tym samym czasie Konstantin Kalinin brał aktywny udział w sekcji naukowo-technicznej instytucji, stworzył klub lotniczy i nie tylko. Jednak w 1922 roku, z powodu serii partyjnych intryg i gruntownych „czystek” Kalinin został usunięty z instytutu.

Rok później Konstantin Kalinin ponownie spróbował dostać się na uczelnię wyższą. W ten sposób trafił do Politechniki Kijowskiej. To właśnie tam wykonał szereg udanych lotów na nowych samolotach i znacznie wzbogacił swoje doświadczenie zawodowe i naukowe.

Samolot K-1

Pracując w zakładzie naprawy lotnictwa w Kijowie, obecnie znanym jak zakład lotniczy „Antonow”, był również szefem produkcji. To właśnie wtedy Kalinin zaczął projektować swój pierwszy samolot, K-1. Przez ponad miesiąc Konstantin Kalinin pracował nad wstępnymi projektami i obliczeniami. Następnie do Kalinina dołączyła grupa specjalistów, którzy pomogli mu w rozwoju. W 1924 roku projekt eliptycznego skrzydła został opatentowany.

Budowa pierwszego samolotu Kalinin K-1 rozpoczęła się w lipcu 1924 roku. K-1 wykonał swój pierwszy lot 26 lipca 1925 roku. Kalinin był obecny podczas lotu wraz z pilotem testowym. Nie bał się ryzykować własnego życia, ponieważ wierzył w swoje dzieło i był pewien, że jego „ptak” nie zawiedzie.

16 września samolot pasażerski K-1 wystartował w swój pierwszy lot międzynarodowy na trasie Charków-Orzeł-Sierpuchow-Moskwa. 

Później Kalinin został mianowany dyrektorem i głównym projektantem fabryki samolotów. Tam zaczął opracowywać nowe modele samolotów: K-2 i K-3. Następnie, nowy samolot Kalinina K-4 został wprowadzony na rynek i zdobył złoty medal na Berlin Air Show w 1928 roku.

Następnie geniusz Konstantin Kalinin opracował nowe samoloty pasażerskie, K-4 i K-5, które zastąpiły zagraniczne odpowiedniki. Wkrótce potem Kalinin rozpoczął prace nad bombowcami K-12 i K-13.

Po szybkim rozwoju kariery Kalinin został ponownie aresztowany w 1938 roku. W więziennej celi opracował szkic nowego samolotu K-15. Jednak z powodu tortur i śmierci w więzieniu Konstantin Kalinin nigdy nie zobaczył swojego „ptaka” w locie.

Zygmunt Puławski — geniusz polskiego lotnictwa

Innym wybitnym polskim konstruktorem lotniczym jest Zygmunt Puławski. Zygmunt Puławski jest wynalazcą nowego typu skrzydła „mewy”, znanego również płatem Puławskiego. To właśnie Zygmunt Puławski opracował szereg samolotów myśliwskich, które były produkowane w PZL.

Zygmunt Puławski urodził się w 1901 roku w Lublinie. W wieku dziewiętnastu lat Zygmunt Puławski zgłosił się na ochotnika do Batalionu Harcerskiego. 

Później Zygmunt Puławski wstąpił na Politechnikę Warszawską. Był niezwykle zdolnym i pilnym studentem. Od samego początku studiów interesował się mechaniką i lotnictwem. Jako członek studenckiego koła mechaników Zygmunt Puławski zbudował kilka samolotów bezsilnikowych.

W 1925 roku Zygmunt Puławski ukończył Politechnikę Warszawską i uzyskał tytuł inżyniera, co pozwoliło mu przenieść się na praktykę do Francji.

Kariera lotnicza

Po powrocie do Warszawy Zygmunt Puławski wstąpił do Wojska Polskiego. Później ukończył wojskową szkołę lotniczą i podjął pracę jako pilot. W 1927 roku Zygmunt Puławski został głównym konstruktorem Centralnych Warsztatów Lotniczych w Warszawie.

Już w 1928 roku Zygmunt Puławski otrzymał zlecenie od polskiego Ministerstwa Obrony Narodowej na stworzenie pierwszego całkowicie metalowego myśliwca wysokościowego z silnikiem jednorzędowym, PZL P.1. To właśnie wtedy wynalazł unikalne skrzydło w formie skrzydła mewy, które zapewniało pilotowi doskonałą widoczność od wewnątrz. Myśliwiec Puławski P.1 został wyprodukowany w 1929 roku. Szybko zyskał zainteresowanie na całym świecie. Unikalny płat Puławskiego przyciągnął projektantów samolotów z całego świata. Myśliwiec P.1 nie został wprowadzony do masowej produkcji, ale Puławski nie zatrzymał się i kontynuował prace nad udoskonalaniem swoich „ptaków”.

Ulepszoną wersją P.1 był myśliwiec P.6, który został oblatany w 1930 roku. To właśnie ten myśliwiec przyniósł Bolesławowi Orlińskiemu zwycięstwo w National Air Races w Stanach Zjednoczonych.

P.6 został wkrótce uznany za najlepszy myśliwiec na świecie. Udoskonalona wersja P.7 została przyjęta przez Polskie Siły Powietrzne. Na tym jednak Puławski nie poprzestał.

Już w 1931 roku wybitny konstruktor opracował myśliwiec PZL P.8, który przewyższał wszystkie poprzednie.

Najzdolniejszy polski konstruktor lotniczy

Zygmunt Puławski został uznany za najlepszego polskiego konstruktora lotniczego wszech czasów. Myśliwce Puławskiego nie zostały zastąpione aż do 1939 roku. Jego wynalazki i samoloty były rewolucyjne w nowoczesnym lotnictwie.

Aż do śmierci Zygmunt Puławski latał na samolotach Aeroklubu Rzeczypospolitej Polskiej. Wybitny Zygmunt Puławski zginął 21 marca 1931 roku w wyniku wypadku na swojej latającej amfibii PZL.L.12 pod Warszawą. Miał zaledwie dwadzieścia dziewięć lat.